Gözlerimi açıyorum, içimdeki iblis,habis,saf kötülük bedene bürünmüş, dolabın aralık kapaklarının arasından kafasını çıkarmış bana kıs kıs veyahut gevrek gevrek gülüyor. Bana aklıma hayalime gelemeyecek kadar korkunç şeyler yaptırmak için ipleri eline almış artık, kontrolü ele geçirmiş. Beynimin içine fısıldıyor kapkara ağzıyla.
Lütfen ama, bu kadar da olmaz.
Yüzümü yeniden yastığa gömüyorum, kafamı kaldırdığımda orada olmasa iyi olur.
Binüçyüzaltmışbeş kere kapıları, kapakları açık bırakmayın dediysek bir bildiğimiz var herhalde.
in nomine patris et filii et spiritus sancti , amen
Tuesday, September 27, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment